من نشاني از تو ندارم..
اما نشانيم را براي تو مينويسم..
در عصر هاي انتظار به حوالي بي کسي ام قدم بگذار
خيابان غربت را پيدا کن
و وارد کوچه هاي تنهايي شو ..
سپس در کلبه را باز کن ..
مرا خواهي ديد
با بغضي کويري
که غرق اشک
پشت ديوار ها نشسته ام..............
سر به هوا نیستــــم
امــــا
همیشـــــه چشــــم به آسمان دارم
حال عجیبـــی ست
دیدن ِ همان آسمان که شاید "تـــــو"
دقایقی پیش
به آن نگاه کـــرده ای...!!!
آری این رسم عاشقیست